Bu bir kılıç balığının öyküsü
Yazılmasa da olurdu
Ama bizi yeni sulara götürecek akıntı durdu
Uskumrunun arkasından gidiyorduk
Sürünün içinde ben de vardım
Sırtımda bir zıpkın yarası
Bahtiyar olmasına bahtiyardım
Nedense gitmiyordu kulağımdan
Bir türlü o "Ağ var" sesleri

Denizkızı girmiş düşünceme
Ben iflah olmam
Dalyanları birbirine katmak orkinosların harcı
Dolanınca ağa çok geçmeden küserim
Bir çocuk bile çeker sandala beni
Bu kadar ağır olmasam

Beni böyle koşturan yaşama sevinci
Kanal boyunca bir o yana bir bu yana
Siz yok musunuz siz derya kuzuları
Kestim kılıcımla karanlığını dibin
Yakamoz içinde bıraktım suları
Ah aysız gecelerde olur ne olursa

Atın beni mor kuşaklı bir takaya götürün
İri gözlerimde keder
Kılıcımda hüzün
Satın beni satın
Rakı için

Halim Şefik Güzelson (Otopsi)

Günlerden bir gün, köylerden birinde, adamin birinin esegi, kuyunun birine düsmüs. Niye düser, nasil düser sormayin. Esek bu düsmüs iste.

Belki kör bir kuyuydu, agzi tahtayla kapatilmisti belki, üzerine de toprak dökülmüstü.

Zamanla tahta çürüdü,zayifladi, toprakta biten otlari yemek isteyen esegin agirligini çekemedi ve güm. Hayvancik saatlerce aci içinde kivrandi,bagirdi kendi dilinde. Ayiptir söylemesi, anirdi yani. Sesini duyan sahibi gelip bakti ki vaziyet kötü.

Zavalli esegi kuyunun dibinde melul mahzun bakiniyor.Üstelik yaralanmis. Karsilastigi bu durumda kendini esegi kadar zavalli hisseden adamcagiz köylüleri yardima çagirdi.

Ne yapsak, ne etsek, nasil çikarsak sorulari havada kaldi. Sonunda karar verildi ki kurtarmak için çalismaya degmez.

Tek çare, kuyuyu toprakla örtmek. Ellerine aldiklari küreklerle etraftan kuyunun içine toprak attilar. Zavalli hayvan, üzerine gelen topraklari, her seferinde silkinerek dibe döktü. Ayaklarinin altina aldigi toprak sayesinde her an biraz daha yukseldi ve sonunda yukariya kadar çikmis oldu. Köylüler agzi açik bakakaldi.

Hayat, bazen bizimde üzerimize abanir.(Ne bazeni, çogu zaman.) Toz toprakla örtmeye calisanlar çok olur. Bunlarla basetmenin tek yolu, yakinip sizlanmak degil, düsünüp silkinmek ve kurtulmak, aydinliga adim atmaktir. Kör kuyuda olsak bile .