1900'lü yılların başlarından, belki de daha eski bir Fransız halk şarkısının Türkçesi.. Her satırdan sonra "La i la tö, lailatö" diye nakarat bağırarak okurduk, bet sesimizle..

Janet orağını almış
Ot biçmeye gidermiş
Yolda dört genç güzel oğlan
Janet'e de rastlamış
Birincisi biraz çapkın
Yanağını okşamış

İkincisi daha cesur
Samanlığa yatırmış

Üçüncüsü malın gözü
Eteğini sıyırmış.

Dördüncünün yaptıkları
Bu şarkıda söylenmez

Bu şarkının ana fikri
Bütün erkekler domuz

Ana fikrin, ana fikri
Kızlar domuzu sever!.

Yani..
Kadın her devirde, her yerde kadın..
Yani çözümsüz..
Yani domuzu seven!..


Tamami Burda

http://www.sabah.com.tr/haber,81B3C9D181ED4BF79AD8A4BBF3924A9D.html

Tilki bir gün gezmeye çıkar. Köyün meydanına varır. Bir duvara çıkar, çevreyi seyre dalar. Oradan geçen köy muhtarı şaşırır: “Aaa, bir tilki!” Köyün hocası camiye giderken duvardaki tilkiyi görür: “Aaa, tilkiye bak!” Bakkal da oradan geçerken bağırır: “Hay Allah bir tilki!” Kahvedekiler merak edip dışarı çıkarlar. Onlar da tilkiyi görünce şaşırırlar: “Tilkiyi gördünüz mü? Vallahi bir tilki bu!” Kalabalık çoğalıp sesler uğultuya dönüşünce tilki ormana kaçar. Ormana varınca dişi tilkiye: “Bugün öğle vakti köye indim. İnanmazsın ama orada herkes beni tanıyor, bir popülarite, bir popülarite sorma... İşin garibi ben hiç birini tanıyorum...

.....

En çok siyasetin sözünün geçtiği bir ülkede, siyasetin koynunda büyüdüğü ve her krizde siyasete davet edildiği halde, elinden geldiğince siyasete uzak durmuş, asıl aşkı bilime bir ömür adamıştı.
Bu kararı verirken yazdığı bir şiiri okumuştu bir söyleşimiz sırasında...
Şöyleydi şiir:
"Güzelsin biliyorum/ yerde gökte yoktur eşin...
Ama benim de gençliğim var/ o da bir defa gitti mi geri gelmez/
Söyle bana Anka kuşu/ bir ömrü adamaya değer misin?"
Anka kuşu, cevabını dünkü cenazede verdi:
Değerdi.

can.dundar@e-kolay.net

İşitmek istediğini bir sağırın
Sezdi havamızdan geçen bir şarkı
Duyuramadı sesini bu sağıra
Eridi, gitti!
Yürümek hasretini bir kötürümün
Hissetti koltuk değnekleri;
Kaldıramadı yatağından hastasını
Çürüdü, gitti!
Körün görmek arzusunu duydu
Bahçenin kenarında bir çiçek;
Gösteremedi yapraklarının rengini,
Dağıldı, gitti!
Ve duydu bir açın yemek ihtiyacını
Buğday tarlasındaki başak;
Utandı büyümesindeki şehvetten,
Kurudu, gitti!

Celal Sılay