Biraz Dargın,Biraz Kızgın Ama Çok Üzgün...!
Bu gece öyleydi... biraz dargındı insanlara.Ya çok saftı,Ya da çok yabancıydı diğerlerine.Bir şeyler hep eksik kalıyordu diğer varlıklarla arasında.oysa aynaya baktığında hiç de farkı yoktu.Ama bir şeyler eksikti işte.! Ayna da yalan söylüyordu tıpkı diğerleri gibi...Dargındı,gözünün gördüğü her şeye yabancıydı,hissettiğini sandıklarına da...
Biraz da kızgındı... yalandı her şey.Arkadaşlar,dostlar,sevgililer ve söyledikleri de...okul,ev iş,aile...arkasına dönüp baktığında anladı ki yalandı.Yalanlardı en çok kızıp savaş açtığı,o yüzden hiç barışamadı kendisi ile.En büyük yalan Ruhuydu,bilirdi...
Çok üzgündü bu gece...Kazandıklarını tek tek kaybediyordu.Bir tek gece kalmıştı elinde onu da gündüz çalıyordu,zorla alıyordu.
oysa çok üzgündü bu gece ama güneş söz dinlemiyordu...
Biraz da kızgındı... yalandı her şey.Arkadaşlar,dostlar,sevgililer ve söyledikleri de...okul,ev iş,aile...arkasına dönüp baktığında anladı ki yalandı.Yalanlardı en çok kızıp savaş açtığı,o yüzden hiç barışamadı kendisi ile.En büyük yalan Ruhuydu,bilirdi...
Çok üzgündü bu gece...Kazandıklarını tek tek kaybediyordu.Bir tek gece kalmıştı elinde onu da gündüz çalıyordu,zorla alıyordu.
oysa çok üzgündü bu gece ama güneş söz dinlemiyordu...
semih - 3. Jun, 23:41
Trackback URL:
https://yilmaz.twoday.net/stories/739510/modTrackback