Gideyim mutlu etmedi bu dünya beni
bulacak mıyım acaba bir yer
ağrısız
içine yatacağım bir toprak...

Baba, evimizin direği, altın gibi yüreği.
Eşek gibi çalışır, sanki sağım ineği.
Ona biz baba deriz, o getirir biz yeriz.
Bulamayız dünyada onun gibi bir keriz.
Varlık yokluk bilmeyiz sıramızı vermeyiz.
Siparişler gelmezse babamızı sevmeyiz.
Hasta oldum diyemez, biz doymadan yiyemez.
Ne mankafa varlıktır, yeni bir şey giyemez.
Etrafını sararız, köpek gibi dalarız.
Dediklerimiz olmazsa anamızı salarız.
Bu devri alem işte böyle dönüyor
Merak etme oğlum sıra sana geliyor.

..

Baba!
her yılbaşında
sana söyleyecek
bir tek sözüm var:
"Seni ne kadar çok seversem
o kadar çok olsun ömrümden geçen yıllar..."
Baba!
Babam, ağabeyim, kardeşim, arkadaşım!
Ne zulüm, ne ölüm, ne korku
başımı eğemez!
Yalnız senin elini öpmek için
eğilir başım.
Babam, ağabeyim, kardeşim, arkadaşım...

Nazım Hikmet
(1901-1963)
(Büyük usta bu şiire ad koymamış.)

Bahçe duvarından aştım
Sarmaşık güle dolaştım
Öptüm sevdim helallaştım
Yanıyorum yanıyorum hele

Mayii oldum gonca güle
Acem şalı ince bele

Bir bakışta yaktın beni
Dert ile bıraktın beni
Yaktın beni yaktın beni
Yanıyorum yanıyorum hele

Mayii oldum gonca güle
Acem şalı ince bele

Yeter naz eyleme bana
Gel göreyim kana kana
Aşık oldum gülüm sana
Yanıyorum yanıyorum hele

Mayii oldum gonca güle
Acem şalı ince bele

Neşet Ertaş

Bırak elini sürsün o kızıl saclarına
Masum dudaklarından öpsün güneş
Elindeki cicekler sana benzesin acsın
Hadi gülümse Sansınlarki sensin sanki güneş

Valla ne diyeyim /sorarlarsa söyleyim/söylerim deli deli /sorarlar niye böyleyim (benden bir dörtlük)

NASIL KIRIK DÖKÜK,
YARIM YAMALAK, EKSiK,
NASIL YAMALI HAYATLAR
GECiYOR GÖZLERiMiN ÖNÜNDEN.
BiR ZANAAT MUTSUZLUK SANKi;

ÖGRENiP BiR ÖNCEKi NESiLDEN,
ONYILLARCA DiDiNiYORUZ
ve KUSKUYA DÜSSEK DE BAZEN,
SANIYORUZ Ki
BÖYLEDiR, iYiDiR,
NE OLACAK Ki BASKA,
BUDUR HAYAT ZATEN.

YA BECEREMiYORUZ BiZ BU iSi,
YA DA BECERECEK BiR SEY YOK ZATEN.


RONI MARGULIES

Yollarımız burada ayrılıyor
Artık birbirimize iki yabancıyız
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her seyi evet her seyi unutmalıyız
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme
İnsan ne kadar sevse unutabilir
Mevsimler, gelir geçer, yıllar geçer
Sen de unutursun bir gün gelir
Hiç yasamamışcasına, hiç sevmemişcesine
Unutursun o günlerimizi, gecelerimizi
O günlerce gecelerce sevişmelerimizi
Her şeyi evet her seyi unutabilirsin
Hatta bütün yazdıklarımı satır satır
Kalırsa, içinde bir derin sızı kalır

Ümit Yaşar Oğuzcan

Güzel anılar biriktirdim senden,
Dudağıma solgun gülücükler getiren.
Özenle sakladım belleğimde,
Bir yığın oldu daha şimdiden.
Nasıl olsa bir sonu olacaktı bu aşkın
Bir gün apansız gerçekleşiveren.

Bir terazinin durgun pirinç kefesine
Pat diye inince kara kiloluk,
Nasıl kalkar havaya birdenbire
Boş kalan zavallı kefe.
Nasıl titreşir terazi uzun süre,
Denge sağlanıncaya kadar başka şeylerle.

Anılarla bozdum o dengeyi ben önce,
İkimiz için de yaptım bunu.
Yaşadığımız günlerden biriktirdim sessizce,
Bir kefede sana hiç sezdiremeden.
Koyabilirsin kara kiloyu artık,
Bak terazi nasıl kolay gelecek dengeye.

Mutluydum ben yine de kendimce.
Senin girdilerin, çıktılarım benim
Doğrusu uygundu birbirine,
Yan yana gelince bir resmi tamamlayan.
Vazgeçilmezdi ellerin sonra,
Yangınımdan yorgan döşek kaçıran.

Ama inan sonludur aşk da,
Kovalar sonunu kendi kendinin.
Bana bir uçurum gerek şimdilerde,
Yeterince dik ve derin.
Bir çavlan istiyorum çünkü,
Kırmak için kristalini hayatın ve şiirin.


Metin Altıok
Madımak cehenneminde alev alev sönen bir ışık daha. En sevdigim bilmeceyi bilen adam, yalnızlıgımı söyleyen.

Haydi aç pencereni güneş girsin içeri
Kaldır yüzünü güneşe doğru seni görsün
Göreceksin bir kez daha parıldayacak gözleri
Sende hissedeceksin sıcaklığını güneşin
ZG