Öldük, ölümden bir şeyler umarak.
Bir büyük boşlukta bozuldu büyü.
Nasıl hatırlamazsın o türküyü,
Gök parçası, dal demeti, kuş tüyü,
Alıştığımız bir şeydi yaşamak..

Şimdi o dünyadan hiçbir haber yok;
Yok bize arayan, soran kimsemiz.
Öylesine karanlık ki gecemiz,
Ha olmuş ha olmamış penceremiz;
Akarsuda aksimizden eser yok.

Cahit Sıtkı TARANCI

yeşildir artık yüreğinde kara bulut
bugün anneler günü annem beni unut

evde acılar koynuna yangelip yatmış
inadına giyin sen de mayısa batmış
yürü sokakta çocukların düşü aksın
yürü ki saksıda çiçekler sana baksın

diline genç anılarından bir türkü seç
beş yıl büyüdüğüm okulun önünden geç
ıslanırsa anıların güneşte kurut
senin günün bugün unutma beni unut
gök mavi deniz mavi tam kıyısında dur
durma eteğinden beni bir daha savur

annem yıldız kayıyor içinden dilek tut
koşuyor sana kısa pantolunlu çocuk
gözünde gözümde gözlerinde bin umut



Nevzat ÇELİK

Bir çivi çakma duvara
İskemleye savur ceketi
Üç günün telaşı niye
Yarın gidersin buradan

Bırak sulama fidanı
Neye yarar bir ağaç daha
O daha boy atmadan
Neşeyle gidersin buradan

İndir kasketini insanlar geçerken

Neye yarar yabanın dili
Seni sılaya çağıran haber ana dilinde

Tavandan dökülen sıvalar gibi
Çürür zulmün engeli
Sınırda dikili duran Hakka karşı

(Bertold Brecht)