Bir gün uyanmış bir tene dokunduğumda uyanamayacağımı yüzyıllık uykumdan, ne kadar zaman geçse de düşünemezdim ben. O kadar severdim dokunmaları, o kadar mutlu olurdum pembeleşmiş yanaklarımla. Bir de gözlerimdeki parıltılarla...
...
Daha ilk hissettigimde uyanmıs bir teni tenimde, her seyi biliyor gibiydim zamanın ötesinde. Hep vardım sanki, küçüktüm ama, zaten erkeklere alışkın degildim de sevişmelere...
...
Eskiden kahkahalar eşlik ederdi tenime, şimdi gözyaşları var. Sormak gerekir mi şimdi, "Niye?" Yoksa susmalı mıyım, ya cevabı ürkütücüyse diye...