" The fear of death is the most unjustified of all fears, for there's no risk of accident for someone who's dead."
Korkuların en yersiz (haksızca) olanı ölüm korkusudur ki, ölümden sonra zaten hiç bir şey olma tehlikesi kalmamıştır.
zehni - 23. Mar, 20:59
"...Ruhum sıkıldıkça ruhum
Cemil Beysiz tambur gibi
apayrı bir hava çalıyor
vücudum..."
zehni - 23. Mar, 20:49
İşte böyle akşamlara nasıl güzel yakışır, Fikret Kızılok'un "İçmeden" şarkısı :
"akşam olur hani
gün suya batar nabız gibi
tek tek düşünceler
büyüler insanı
yaşanan dönmez artık
gelecek bir bilmece
mırıldanır dudakların
geçmişi hece hece
yastığın uykularda
yüreğin kuşkularda
ellerin boşluklarda
sen de gece olursun
karanlık meraktadır
uzaklar yakınlarda
yelkovan saymaktadır
geçmiş zaman olursun
elini uzatsan dokunamazsın
söylemek istesen konuşamazsın
dört bir yanında sen varsın
kaçsan kurtulamazsın
düşlerin gerçeklerin yalanların
dostların arkadaşların
dört bir yanında sen varsın
bir kadeh içmeden sarhoş olursun"
zehni - 23. Mar, 20:46
ablütofobi: yikanmaktan korkma
arakibutirofobi: yerfistigi ezmesini yerken, damaga yapismasindan duyulan korku
araknofobi: örümceklerden korkma
asimetrifobi: simetrik olmayan seylerden korkma
batofobi: derinlik korkusu, yüksek binalarin yanindan geçmekten korkma
dentofobi: disçiden korkma
eritrofobi: yüz kizarmasindan duyulan korku
fazmofobi: hayaletlerden korkma
fobofobi: korkmaktan korkma
koulrofobi: palyaçolardan korkma
ksantofobi: sari renten korkma
paraskavedekatriafobi: ayin onüçü ve cuma olan günden korkma
peladofobi: kel insanlardan ya da kellesmekten korkma
ranidafobi: kurbagalardan korkma
teratofobi: gebe kadinin, sekilsiz, çirkin bir çocuk dogurmaktan korkmasi
venüstrafobi: güzel kadinlardan korkma
atif - 23. Mar, 19:26
Boş zaman; "kültürün temelini" oluşturur.
prometheus - 23. Mar, 18:58
Lafargue, çalışmaya değil, insanı insanlıktan
çıkaran aşırı çalışmaya karşı mücadele ediyordu.
Ona göre, 19. yüzyıldan beri işçi sınıfının
başına bela olan şey "aşırı çalışma"ydı.
Bu tempo, işçileri her çeşit düşünsel yozlaşmaya, organik rahatsızlıklara götürüyordu. Bu yalnızca bir kötülük değil,
aynı zamanda delilikti.
işte Lafargue, işçileri, bellerini büken
bu delilikten kurtarmaya çalışıyordu.
prometheus - 23. Mar, 18:56