Lafargue, çalışmaya değil, insanı insanlıktan
çıkaran aşırı çalışmaya karşı mücadele ediyordu.
Ona göre, 19. yüzyıldan beri işçi sınıfının
başına bela olan şey "aşırı çalışma"ydı.
Bu tempo, işçileri her çeşit düşünsel yozlaşmaya, organik rahatsızlıklara götürüyordu. Bu yalnızca bir kötülük değil,
aynı zamanda delilikti.
işte Lafargue, işçileri, bellerini büken
bu delilikten kurtarmaya çalışıyordu.